نورسنج وسیله‌ای است که در داخل بدنه تمام دوربین‌ها تعبیه شده است و با سه عامل کنترل نور یعنی دیافراگم، سرعت شاتر و حساسیت دوربین به نور در ارتباط است.

در واقع این وسیله به عکاس تذکر می‌دهد که آیا این سه عامل برای ثبت یک تصویر به درستی تنظیم شده‌اند یا نور موجود کمتر و یا بیشتر از نیاز است.

چرا که در صورت درست تنظیم نبود این سه عامل عکس تاریک‌تر و یا روشن‌تر از حد معمول می‌شود.

 چگونه نور سنج را بخوانیم؟
 
نورسنج به طور مستقیم به عکاس میزان نور ورودی از طریق دریچه دیافراگم را نشان می‌دهد و با تغییر درجه دریچه دیافراگم، سرعت شاتر و حساسیت نور، نور سنج هم تغییر می‌کند. هر نقطه را در اصطلاح عکاسی یک استپ ( گام) می‌خوانند.

 کاربری نوردهی بیشتر (Overexpose) و نوردهی کمتر (Underexpose)

هر چند در بسیاری موارد شما علامت نورسنج را در وسط قرار خواهید داد اما در بعضی از شرایط نوری احتیاج خواهید داشت تا کمتری نوردهی را بیشتر یا کمتر از حد معمول کنید. در واقع گاهی نورسنج در شرایط خاص نوری اشتباه نورخوانی می‌کند و عکاس باید این اشتباه را با تنظیم دستی نورسنج اصلاح کند و گاهی تنها به منظور عکسبرداری‌های هنری و ویژه عکاس استپ‌ها را بالاتر و یا پایین‌تر تنظیم می‌کند.

 مثال‌هایی برای نوردهی بیشتر  (Overexpose)

• سوژه نسبت به زمینه تیره‌تر است
• عکاسی در برف
• زمانی که سوژه شما در نور شدید آفتاب در سایه قرار دارد

نور شدید در برف دوربین را گمراه می کند (تصویر سمت راست) و با استفاده از یک تا یک و نیم استپ نوردهی بیشتر نور اصلاح می شود (تصویر سمت چپ)

 مثال هایی برای نوردهی کمتر (Underexpose)

• در هوا
• سوژه به نسبت زمینه بسیار روشن تر است
• ی بسیار
• ضد نور نمایش دادن سوژه
• ابری به منظور بالابردن اشباع رنگ ها (color saturation)

در این تصویر به علت ضد نور شدن دوربین به اشتباه نور خوانی می‌کند (تصویر سمت راست) و با یک استپ نوردهی کمتر نور اصلاح می شود (تصویر سمت چپ)

 استفاده از فلاش‌های متصل به دوربین

بسیاری از دوربین‌ها فلاش‌هایی را روی بدنه تعبیه کرده‌اند که البته به نسبت فلاش‌های مجزا از قدرت نور کمتری برخوردار هستند. اما این به معنای بی‌مصرف بودن این فلاش‌ها نیست.

 نور را پراکنده کنید

برای به دست آوردن یک نور ملایم تر و کم کردن سایه های تیز پشت سوژه باید نور فلاش را پراکنده تر کنید. بهترین وسیله برای این کار بهره گرفتن از یک تکه دستمال کاغذی و یا پارچه ی کتان بسیار نازک است. از آنجایی که این کار مانع رسیدن نور زیاد به سوژه می شود در نتیجه نوری ملایم تر و نرم تر بر سوژه می نشیند. شما همچنین می توانید از انواع کاغذ های رنگی برای افکت های مختلف استفاده ببرید.

دو نمونه از ابتکاراتی که برای پراکنده کردن نور روی فلاش‌های متصل به دوربین می‌توان انجام داد

 از فلاش‌های جداگانه استفاده کنید

بعضی از انواع این فلاش‌ها را می‌توان به صورت جداگانه و در زاویه‌های مختلف در دست گرفت و با فشار دادن شاتر دوربین آن را فعال کرد. قبلا از خرید این نوع فلاش‌ها به قدرت نوری آن‌ها توجه کنید و مطمئن شوید که با دوربین شما سازگار است.

 گزینه کم کردن قرمزی چشم را فعال کنید

اگر دوربین شما این گزینه را دارد از آن استفاده کنید. در این وضعین فلاش قبل از خارج کردن نور یک نور ضعیف برای اندازه‌گیری فاصله لنز و سوژه می‌فرستد و با این کار امکان قرمز شدن مردمک چشم را کمتر می‌کند.